Yıl: 2003
Bölüm Sayısı: 10
Bölüm Süresi: 45 Dakika
Yayın Şekli: TV
Diğer İsimleri: Kimi wa petto, You're My Pet
Tür: Drama, Komedi, Romantik, Josei
Yönetmen: Arata Kato, Fuminori Kaneko, Mahoko Takanari
Orijinal Hikâye: Yayoi Ogawa
Oyuncular: Koyuki, Jun Matsumoto...
Zeki, başarılı ve bir o kadar güzel olan Sumire Iwaya, büyük bir gazetede yazar olarak çalışmaktadır. Bir insan olarak mükemmel gözükse bile gülümseme ve kızgınlık gibi diğer bütün duygularını sakladığı için onu tanıyanlar ifadesiz oluşuyla ünlü noh-men maskelerine benzetirler. Sumire ise bunlara aldırış etmeden hayatını yaşamaya devam eder, ancak bir gün onun bu mükemmelliğine dayanamayan sevgilisi onu terk eder. Sumire ne yapacağını bilemez ve bu onda baş ağrısına neden olur. Bu baş ağrılarının devam ettiği bir akşam evinin önünde bir kutu görür. Kutunun içinde yaralı genç bir erkek vardır. Sumire kısa bir kararsızlığın ardından onu evine alır ve onu tedavi eder. Genç delikânlının parasız pulsuz ve kalacak bir yeri olmadığı için ona bakmaya karar verir, ancak sadece köpek olarak. Delikânlı artık Sumire'nin köpeği Momo'dur. Aralarındaki yaş farkı ve diğer şeyleri de göz önünde olunca aslında imkânsız gibi görünse bile bir aşk kıvılcımı yavaştan görünmeye başlar.
Yuh ne yazdım =P Aslında iki satır yazacaktım, az olmasına rağmen bu bile bana fazla geldi yine de =P 2000 yılında yayımlanan bir manga eseri olmakla beraber hâlâ seri devam ederken bu live-action serisi çekilmiş. Yani bir bakıma sonunun tam olarak ne olduğunu bilmeden çekilmiş diyebiliriz. Şahsen mangayı okumadım, her ne kadar indirmiş olup aylarca bilgisayarımda beklemiş olsa da =P Ne yapayım İngilizce diye sonlara attım =P ehehe Neyse konusu itibariyle ilginç mi ilginç bir seri.
Düşünsenize yahu bir insanı "köpek" adı altında veya her ne olursa olsun evinize almak ve dahası bu bir karşı cins!? Hoş buna kültür farklılığı da diyebiliriz, ancak Japonya'da bu tür şeylerin sadece hayal gücü mü yoksa gerçekten var mı olduğunu bilmek zor. Zira Japonya hayal gücü en yüksek insanların yaşadığı bir yer! Hoş ayrıca insanı geçtim, bir hayvanı almak için bile yüz defa düşünmeye ihtiyaç duyuyoruz bir bakıma. Yiyeceği, aşıları, bakımı, evde rahatsızlık vermesi yani kısaca sorumluluk almak zor bir zanaat insanlar için. Tabii hayvanla insanı ayırt eden en önemli özellik de bunlar olsa gerek, yani insanlar akılları el verdiği sürece paraları ve sağlıkları yerindeyse her şeyi yapabilirler. Yani diğer bir insana sadece parasal bakımdan muhtaç olacaklar o kadar. E bunun bir de insani gurur bilmem ne yanı var?! Bir insan başkasının köpeği olabilir mi bu kadar kolay şekilde? Hayat fani, gurur da neymiş diye düşünebilirsiniz tabii.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder